September 19, 2011

Όχι στις πολεμικές ιαχές - Δεν γινόμαστε πατριώτες του Ισραήλ - Δουλεύουμε για την ειρήνη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Όχι στις πολεμικές ιαχές - 
Δεν γινόμαστε πατριώτες του Ισραήλ - 
Δουλεύουμε για την ειρήνη

Αθήνα, 19-09-2011

Ενώ η ελληνική κοινωνία βιώνει μια άνευ προηγουμένου επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές δυνάμεις σε όλους τους τομείς, αυτές τις μέρες παρακολουθούμε εκ μέρους της κυβέρνησης επικίνδυνα παιχνίδια με τη φωτιά στα ευαίσθητα πεδία της εξωτερικής πολιτικής, πλειοδοτώντας στις εθνικιστικές αφηγήσεις του ΛΑΟΣ.

Απαντώντας στην ερώτηση του Γ. Καρατζαφέρη σχετικά με τη δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου στη δυτική Θράκη, ο Θ. Πάγκαλος χαρακτήρισε την ύπαρξή του ως “σφάλμα της ελληνικής πολιτείας”. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης απάντησε στις δηλώσεις του Μπαγίς περί ενεργοποίησης του τούρκικου στόλου αν η Κύπρος αρχίσει έρευνες για υδρογονάνθρακες στην περίφημη ΑΟΖ ότι αυτό θα αποτελέσει αιτία πολέμου και για την Ελλάδα, τα δε πολεμοχαρή ΜΜΕ συστρατεύονται κατά τα συνήθη, καλλιεργώντας κλίμα εθνικής συσπείρωσης απέναντι στις «τουρκικές προκλήσεις». Στο κλίμα αυτό, η (μνημονιακή και μη) ακροδεξιά βρίσκει ένα ακόμα πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης. Παρόμοιες σκληρές δηλώσεις έκανε χθες ο υφυπουργός Εξωτερικών κ. Λαμπρινίδης.

Τον Ιούλιο, η αλλαγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή είχε ως αποτέλεσμα την εγκληματική απόφαση του υπουργού ΠΡΟΠΟ να απαγορεύσει τον απόπλου για τη Γάζα του δεύτερου Στόλου της Ελευθερίας. Η πρόσφατη μνημονιακή στρατιωτική συνεργασία που υπέγραψαν οι υπουργοί άμυνας Ελλάδας και Ισραήλ αναδεικνύει την Ελλάδα ως φιλοπολεμική χώρα και όχι ως δύναμη ειρήνης στην περιοχή.

Το ελληνικό κράτος έχει επιλέξει πλέον το Ισραήλ ως όχημα οικονομικής ανάκαμψης και εξισορρόπησης της υπεροπλίας της Τουρκίας στην περιοχή, αυτό που (κάνει πως) αγνοεί, ωστόσο, είναι η εμπλοκή της χώρας σε μια εύθραυστη γεωπολιτική ισορροπία, στο πλευρό μιας πολλαπλάσια ισχυρής, διαρκώς εμπόλεμης και κυριολεκτικά φονικής περιφερειακής δύναμης, η αντιπαλότητα της οποίας με την Τουρκία έχει ήδη προσλάβει αιματηρές διαστάσεις (βλ. επίθεση κατά του τουρκικού πλοίου Mavi Marmara).

Εμείς θέλουμε σήμερα να αναδείξουμε το πλαίσιο και τα αίτια της τρέχουσας όξυνσης, ώστε να υπάρξει «αποεθνικοποίηση» της αντιτουρκικής φρενίτιδας των ημερών. Μια κοινωνία που συντρίβεται από τη μνημονιακή διαχείριση της κρίσης, όπως η ελληνική, καλείται παράλληλα να υποκύψει στον εθνικισμό και την τουρκοφαγία ή να ενδώσει στις πολεμικές ιαχές των καθ' έξιν πατριωτών.

Υπογραμμίζουμε ότι ενώ τα κέρδη από αυτό τον ανταγωνισμό προορίζονται για λίγους αποκλειστικά, το κόστος μιας πολεμικής εμπλοκής (της συνέχειας, δηλαδή, του οικονομικού-γεωπολιτικού ανταγωνισμού με άλλα μέσα) το πληρώνουν όλοι, και δη οι έλληνες και τούρκοι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, και μην ξεχνάμε, άνεργοι και άνεργες. Επίσης υπενθυμίζουμε ότι σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο, μας φέρνουν την αύξηση της στρατιωτικής θητείας των νέων, για να κρύψουν την ανεργία και να παροπλίσουν κοινωνικά ένα κομμάτι από τον επικίνδυνο πλέον ανθό της νεολαίας της Ελλάδας.

Εμείς ως Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία ζητάμε να σταματήσουν αυτά τα παιχνίδια με τη φωτιά και σε συνεργασία με συντρόφους και συντρόφισσές μας από την Τουρκία, την Κύπρο και το Ισραήλ θα αποτρέψουμε την πολεμική ένταση ή τη μεταμφίεση της οικονομικής κρίσης σε εθνική.

Επίσης ζητάμε συγνώμη από τον παλαιστινιακό λαό για τις φρικτές συμμαχίες της κυβέρνησής μας και τον διαβεβαιώνουμε ότι η δύναμη που έχει λάβει ο αγώνας του από την «αραβική άνοιξη» δεν μπορεί εύκολα να ανακοπεί, ότι αρνούμαστε να γίνουμε πατριώτες του Ισραήλ.