Εκδήλωση στο 11ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)

28/06 ΟΜΙΛΙΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ομιλία στην εκδήλωση στα πλαίσια του 11ου αντιρατσιστικού φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στις 28/06/2008 "Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας - Μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ"

Κώστας Μπόρτσης

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα

Μέλος της Αντιεθνικιστικής Αντιμιλιταριστικής Πρωτοβουλίας

Στον 19ο αι. με την εμφάνιση των εθνικιστικών κινημάτων στα Βαλκάνια και τη δημιουργία των εθνικών κρατών, η Μακεδονία αποτέλεσε το σκηνικό μιας μακρόχρονης σύγκρουσης που τον απόηχό της έχουμε μπροστά μας σήμερα.

Η Οθωμανική αυτοκρατορία, την περίοδο που κατέρρεε ήταν ένας πολυθρησκευτικός, πολυφυλετικός και πολύγλωσσος κόσμος. Η Μακεδονία επειδή είχε αυτά τα χαρακτηριστικά της πανσπερμίας των δογμάτων, των φυλών και των γλωσσών ήταν το ιδανικό αντικείμενο διεκδίκησης από τα νεοϊδρυθέντα «εθνικά» κράτη.

Τα αποτελέσματα της 50χρονης σύγκρουσης των βαλκανικών εθνικισμών (από την ίδρυση της Εξαρχίας το 1870, μέχρι τη Συνθήκη του Νεϊγύ το 1919) ήταν ο διαμελισμός και η προσάρτηση της Μακεδονίας στα εθνικά βαλκανικά κράτη (Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και Αλβανία).

Στη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης ήταν που αναπτύχθηκε και το μακεδονικό εθνικό κίνημα. Η αριστερή του τάση, που στην αρχή είχε την ηγεμονία στην Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση (ΕΜΕΟ, БМРО, 1893), διακρίνονταν για τα σοσιαλιστικά και αναρχικά χαρακτηριστικά. Για 4 δεκαετίες πρόβαλε και πάλευε τα αίτημα για Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας στο εσωτερικό μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας αρχικά, Βαλκανικής Σοσιαλιστικής Ομοσπονδίας αργότερα. Πάλευε για μια χώρα με ισονομία και ισοπολιτεία για όλους τους πολίτες της ανεξάρτητα από το θρήσκευμα, τη γλώσσα ή την εθνικότητα που είχαν. Πάλευε για δημοκρατικούς θεσμούς, μια που υπήρχαν και μέσα στη δομή της οργάνωσης, για διανομή των τσιφλικιών στους κολίγους (μια δεκαετία περίπου πριν από την εξέγερση του Κιλελέρ). Πάλευε με μια ιδεολογική αντίληψη και μια ριζοσπαστική πολιτική που ήταν το κόκκινο πανί στον κόσμο των Βασιλείων και των Αυτοκρατοριών.

Στις αρχές του 20ου αι. το ελληνικό κράτος με την πολεμική του εμπλοκή και τη συμμαχία του με τους νικητές προσάρτησε τη μισή Μακεδονία ως λάφυρο του πολέμου. Όμως δεν έπαψε να καταπιέζει το ντόπιο μακεδονικό πληθυσμό, ο οποίος ζούσε στα εδάφη που αυτό κατέλαβε, εξαιτίας της σλαβογλωσσίας του. Η εθνικιστική καπιταλιστική ανάπτυξη της χώρας απαιτούσε την πλήρη ομογενοποιημένη ενσωμάτωση του πληθυσμού με οποιονδήποτε τρόπο. Ειδικά στη λήξη του εμφυλίου πολέμου που οι «σλάβοι γίνανε και κομμουνιστές», ο βίαιος εξελληνισμός ονομάστηκε «αντιμετώπιση του εθνικού κινδύνου». Ολόκληρα χωριά άδειασαν από τους κατοίκους τους, δημεύτηκαν περιουσίες και η καταστολή δεκαετιών με την εμπλοκή δεκάδων κρατικών υπηρεσιών και εθνικοφρόνων «σωματείων», ήταν η πολιτική του λεγόμενου «Ανύπαρκτου Ζητήματος».

Αυτή η επιθετική πολιτική εμφανίστηκε με διαφορετικά χαρακτηριστικά στην περίοδο του εθνικιστικού παροξυσμού του 1992.

Στη διάρκεια της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας το ελληνικό κράτος συντάχθηκε με το μεγαλοϊδεατισμό του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, κύριο υπεύθυνο αυτής της κατάληξης. Η λεγόμενη «αμυντική» πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων έφτασε στο σημείο να βλέπει τη διάλυση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και να έχει εδαφικές βλέψεις στη χώρα, την περίοδο που ο Αντώνης Σαμαράς ήταν υπουργός εξωτερικών. Το σχέδιο «έβλεπε» την Ελλάδα να συνορεύει με τη Σερβία, νέοι χάρτες της περιοχής από το ΓΕΕΘΑ είχαν δημοσιευθεί στις εφημερίδες.

Η λεγόμενη «αμυντική» πολιτική οδήγησε στα κατευθυνόμενα εθνικιστικά συλλαλητήρια, σε πρωτοφανείς διώξεις κατά των ντόπιων μακεδόνων της ΜΑΚΙΒΕ (Μακεδονικής Κίνησης Βαλκανικής Ευημερίας) και του Ουράνιου Τόξου, καθώς και ελλήνων αντιεθνικιστών.

Η λεγόμενη «αμυντική» πολιτική προσπάθησε τον οικονομικό στραγγαλισμό της μικρής χώρας με την επιβολή του εμπάργκο.

Η λεγόμενη «αμυντική» πολιτική αρνήθηκε οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση. Με την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, χωρίς κανένα σεβασμό στο δικαίωμα για την αυτοδιάθεση ενός λαού απαίτησε και πήρε το δικαίωμα πάνω στο όνομα της γειτονικής χώρας, ώστε να συναινέσει στην είσοδό της στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτή η πρόσδεση των εξελίξεων της περιοχής στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. ήταν η υπογραφή της Ελλάδας στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας. Η αλλαγή του ρόλου της Ελλάδας από «κομπάρσος» του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. σε «αφεντικό των Βαλκανίων» ήταν η αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στην Αλβανία, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Κόσσοβο. Ο ρόλος αυτός απαιτούσε και απαιτεί και μακρινότερες αποστολές όπως στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Λίβανο.

Αυτή η λεγόμενη «αμυντική» πολιτική είναι και η άσκηση του βέτο στο Βουκουρέστι. Με αυτόν τον τρόπο «κλειδώνει» τις πολιτικές εξελίξεις στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Εκβιάζεται η χώρα να πάρει το δρόμο της ένταξης στη φονικότερη μηχανή που έχουμε δει, το ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. της ελεύθερης αγοράς και του άγριου ανταγωνισμού. Είναι ο δρόμος αυτός που επιδιώκει να πάρει η δυτικόφιλη φιλοαμερικανική μακεδονική Κυβέρνηση (όπως εξάλλου είναι και οι ελληνικές κυβερνήσεις). Το μήνυμα που αποστέλλεται στον Μακεδονικό λαό είναι ότι χωρίς την προστασία της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρξει. Με αυτήν την επιθετική πολιτική (την πολιτική «πυγμής» όπως σκοπίμως διακηρύσσουν και όχι αδιαλλαξίας όπως είναι) ο ελληνικός εθνικισμός τροφοδοτεί τον εθνικισμό στη Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Η πολιτική του βέτο παράλληλα επιχειρεί να χειραγωγήσει συνειδήσεις μέσα στην Ελλάδα προβάλλοντας το σκεπτικό ότι με τη νατοϊοκή μας συμμαχία μπορούμε να διεκδικούμε τα λεγόμενα «εθνικά δίκαια». Και διαπιστώνουμε ότι ο λεγόμενος «εθνικός» αντιαμερικανισμός είναι κατά βάθος φιλονατοϊσμός. Εδώ είναι που λέμε ότι ο αντιαμερικανισμός και ο αντιιμπεριαλισμός που μας ενδιαφέρει είναι διεθνικός. Όχι μόνο είναι αντινατοϊκός και αντιμιλιταριστικός αλλά θεμελιώνεται κυρίως από την πάλη μας ενάντια στον εγχώριο εθνικισμό και τις προσπάθειές του να διεκδικήσει το ρόλο του αφεντικού στην περιοχή.

Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας φάνηκε ότι δημιούργησε ένα ευνοϊκό έδαφος για την οικονομική διείσδυση του ελληνικού κεφαλαίου στην περιοχή. Το ελληνικό κεφάλαιο πρωταγωνίστησε στην λεηλασία των παραγωγικών δομών της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με την εξαγορά δημόσιων τομέων και συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στην εκμετάλλευση των εργαζομένων της χώρας με μεσαιωνικούς όρους, εφαρμόζοντας νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Ο εθνικισμός στη χώρα μας έχει υποστεί σοβαρά πλήγματα τα τελευταία χρόνια και η γνωστή τρόικα Άνθιμου, Καρατζαφέρη και Ψωμιάδη δεν κατάφερε να στήσει εθνικιστικά συλλαλητήρια όπως το 1992. Ωστόσο με τη συνδρομή μερίδας των ΜΜΕ, τα οποία για χρόνια ζυμώνουν την ελληνική κοινωνία στο σωβινισμό, προετοιμάζεται ένας νέος γύρος εθνικιστικής μισαλλοδοξίας, μια και οι αντιδραστικές πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις κατάφεραν να κάνουν τον εθνικισμό κυρίαρχη ιδεολογία και να τον χρησιμοποιούν κατά πώς τους συμφέρει κάθε φορά. Και σ’ αυτό η Αριστερά δεν έκανε τίποτε. Αντιθέτως αισθάνθηκε άβολα με εκείνα τα κομμάτια της που προσπάθησαν και προσπαθούν να πουν κάτι άλλο.

Η αριστερά που δεν έχει κάνει την αυτοκριτική για τον πατριωτισμό, οφείλει να θυμηθεί τις διεθνικές της παραδόσεις όπως για παράδειγμα η δημιουργία του Εργατικού Κέντρου της Θεσσαλονίκης, να αντιληφθεί πόσο αποπροσανατολιστικά και διαβρωτικά λειτουργεί ο εθνικισμός στις κοινωνικές αντιθέσεις και στον πολιτικό ριζοσπαστισμό, να εγκαταλείψει τον άχαρο και αδιέξοδο ρόλο της αναζήτησης μιας επιτυχημένης «σύνθετης ονομασίας» για τη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Ο αντιιμπεριαλισμός της ίσως τελικά λειτουργεί ως πρόσχημα, από το φόβο μη θίξει τα εθνικά ακροατήρια στα οποία πιστεύει ότι απευθύνεται, υποκύπτοντας στην εθνική πολιτική.

Η αναγνώριση των εθνικών μειονοτήτων των Τούρκων και των Μακεδόνων στην Ελλάδα, η εξασφάλιση όλων των δικαιωμάτων των μειονοτικών και η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων μακεδονικής καταγωγής θα διευρύνουν τη δημοκρατία στη χώρα και θα αποτελέσουν παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή.

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη η αριστερά να αναπτύξει ένα κίνημα αλληλεγγύης προς τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που σε ένα ασφυκτικότατο εθνικιστικό περιβάλλον δίνουν τη μάχη για την συμβίωση στα Βαλκάνια. Ένα κίνημα που θα βοηθήσει τις αντιεθνικιστικές και αντιμιλιταριστικές δυνάμεις και στις δύο χώρες να παίξουν έναν καταλυτικό ρόλο στις βαλκανικές εξελίξεις.

Το αντιεθνικιστικό και αντιμιλιταριστικό κίνημα παίρνει πρωτοβουλίες ανατροπής αυτού του ζοφερού κλίματος. Ξεκινήσαμε μαζί με αντιεθνικιστικές, αντινατοϊκές και αντιμιλιταριστικές οργανώσεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας κοινές εκδηλώσεις και στις δύο μεριές των συνόρων. Στις 17 Μάη συζητήσαμε δημόσια και διαδηλώσαμε στην πόλη των Σκοπίων. Συνεχίσαμε τις δημόσιες συζητήσεις στην Αθήνα στις 20 Ιούνη, στα Γιάννενα στις 23 Ιούνη και σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη (28 Ιούνη), στα πλαίσια του 11ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ. Θα ακολουθήσει άλλη μία συζήτηση στο 13ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στην Αθήνα, στις 4 Ιούλη. Το ταξίδι έχει ήδη αρχίσει…

28/06 SPEECH - THESSALONIKI (macedonian)

Kire Vasilev

Sidrofises e sindrofi

Јас сум Кире Василев, дел од организацијата на иницијативите „Не пиеме нафта“, „Против НАТО! Против Македонија во НАТО„ и мојата омилена акција „Вето за национализмот, ембарго за милитаризмот, не за НАТО“.

Зошто велам омилена? Затоа што во очи на целото националистичко безумие кои ги обзема Република Македонија и Р. Грција решивме да се сретнеме и да разговараме со чиста мисла ослободена од секакви предрасуди, догми, стереотипи и национализми.

Ако прашате обичен граѓанин, како ја перцепира сегашната состојба во Р.Македонија тој без двоумење ќе ви каже: иднината на Република Македонија никогаш не била понеизвесна. Грција не го признава нашето име, Бугарија не го признава нашиот јазик, Србија не ја признава нашата црква а Албанците (Косово и Албанија) имаат територијални претензии кон Македонија. Во вакви услови не е ни чудно што национализмот на другите држави се перцепира како закана а сопствениот како одбрана.

Верувам тоа се случува во сите земји на Балканот. Она што ние мораме да правиме е да се бориме на секое поле и во секоја област со национализмот на сопствени држави. Ние сме тие кои треба да ги смируваме работите макар да тоа било и по цена во сопствените држави да не нарекуваат предавници.

Кога зборувам за национализам тогаш и во име на интернационализмот треба да си го напаѓам сопствениот. Така и планирам.

Послем протестот во Скопје, кој го направивме со нашите Грчки другари, ние бевме осудени од скоро сите кои го виделе и се информирале за настанот. Медиумите не ги пренесоа нашите ставови во целост а пак со антинационалистичките ставови на Грците се подгреваа националистите во Република Македонија.

Можеби за некои конкретни работи ќе се повторам во мојот говор но тоа се клучни настани па морам да ги кажам. Тие што не сте ги чуле ќе ги чуете на останатите им се извинувам.

· Премиерот на конзервативната влада Никола Груевски се поклони на гробот на еден од нашите национални херои. Ова немаше да биде толку страшно ако неговите луѓе не ја поставеа картата на „Голема Македонија“ на гробот. По осудата од страна на меѓународната заедница спин-докторите на конзервативната влада ја свртија приказната со изговор дека тоа сето било еден протоколарен пропуст.

· Второ на Македонската национална телевизија во временската прогноза, до пред некое време, одеше карта од „Голема Македонија“. Критиките кон ваквите настани во Р.Македонија се многу мали. На медиумите може да чуете нешто само од маргинални групи на кои не им се пренесуваат целосно изјавите. А медиумите пак во голем дел се приврзаници на Владата.

· Трето. Агенцијата за млади и спорт води кампања за „зајакнување на Македонската националната свест кај младите“. А кај нив пак оваа кампања лесно пали. Целата своја енергија им ја посветија на таа кампања а од друга страна студентските/младинските права постојано се кратат.

· Четврто. Изјавата на Владиката Стефан во Рим. Мислам дека Грчките медиуми во целост ја пренесоа? Заедно со Владиката во Рим беше и Премиерот на нашата Република. Глупаво е да се каже дека тој бил изненаден од неговата изјава.

· Петто. На изборите, кои сега брзо ги имавме, се кандидираа националистички партии со имиња ВМРО–ВЕБ (вардар-егеј-пирин) и ТМРО кои отворено кажуваат дека сите Македонци треба да живеат во една држава. Не освоија многу гласови, но тука може да се препознае тенденцијата на некои мегаломански територијални апетити на националистите во Република Македонија.

· Шесто. Моментално во Скопје актуелна е граѓанската иницијатива за берење на потписи за да може еден град да се преименувава во Александрија и по една улица во секој град да го носи истото име.

· Ова се само дел од видовите на национализам кои се присутни во Република Македонија. Исто така мора да се напомене дека национализмот во нашата држава сеуште не е агресивен. Но што треба да направиме, да чекаме да се разбуди или да ги пресечеме неговите корени додека не е доцна? Треба да се бориме и да го осудуваме дури и ако провокацијата е од типот на забелешката на Дора Бакојани до продуцентите на филмот Индијана Џонс затоа што таму се користело името Македонија и Македонци. Тоа е само подбуцнување на национализмот.

Национализмот е опасна идеологија. Може да предизвика конфликти и војни помеѓу нации-држави. Секој оној кој слепо верува во национализмот не само што неможе да ги види грешките во надворешната политика кои ги прави неговата татковина, туку и ќе ги одобрува и спроведува сите злосторства направени од истата.

Ние, интернационалистите, мора да ги цениме различните култури и да го негуваме стремежот за МИР. Ние мора да се гордеме, не само со тоа што сме граѓани на одредени држави туку и со тоа дека сме горди граѓани на светот.

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΕΤΟ ΤΗΣ «ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»

Ανοιχτή επιστολή προς τα κόμματα της Αριστεράς
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΕΤΟ ΤΗΣ «ΙΣΧΥΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ»

Ενόψη της υπογραφής του πρωτοκόλλου προσχώρησης στο ΝΑΤΟ της Αλβανίας και της Κροατίας στις 8 Ιουλίου, θα ξανανοίξει η συζήτηση για το βέτο της «ισχυρής Ελλάδας» απέναντι στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, αφού δεν έχει ακόμα βρεθεί η «κοινά αποδεκτή λύση», όπως θέλει να επιβάλλει η ελληνική κυβέρνηση.

Υπάρχει κίνδυνος να ξαναξεχαστεί, από τον ελληνικό λαό και κυρίως από τις δυνάμεις της αριστεράς, ότι το ΝΑΤΟ είναι ο μεγαλύτερος διεθνής μηχανισμός πολέμου από τον οποίο συντριπτικές πλειοψηφίες του ελληνικού λαού κατά τη μεταπολιτευτική ιστορία, ήθελαν να αποχωρήσουμε.

Εμείς έχουμε ταχθεί εναντίον του ΝΑΤΟ και ζητούμε την αποχώρηση της χώρας μας από αυτό καθώς και τη διάλυσή του. Παράλληλα συνεργαζόμαστε με κινήματα πολιτών της γειτονικής χώρας που αντιτάσσονται με κινηματικές διαδικασίες στην ένταξη της χώρας τους στο ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό το σκοπό και για την αναγνώριση της γειτονικής μας χώρας με το συνταγματικό της όνομα και την άρνηση του εθνικισμού και του μιλιταρισμού και στις δύο πλευρές, κάναμε κοινές εκδηλώσεις στα Σκόπια (17/5), στην Αθήνα (20/6) και στα Γιάννενα (23/6), ενώ έχουμε προετοιμάσει δύο ακόμα κοινές εκδηλώσεις στο πλαίσιο των αντιρατσιστικών φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης (28/6) και της Αθήνας (4/7).

Θεωρούμε απαράδεκτο να συντάσσονται τα κόμματα της αριστεράς στη χώρα μας με το βέτο της ελληνικής κυβέρνησης και έτσι να συμπλέουν με τις επιλογές της. Αντίθετα, περιμένουμε από αυτά να αποκηρύξουν την ιμπεριαλιστική πολιτική της. Ο ρόλος τους είναι να προωθούν την αλληλεγγύη και τη φιλία των λαών και όχι να εμπλέκονται στους συσχετισμούς των μιλιταριστικών μηχανισμών.

Περιμένουμε εσάς να ξεκαθαρίσετε, πριν την 8η Ιουλίου, ότι δεν κάνετε πολιτική ενάντια στη γειτονική μας χώρα, δεν συμπλέετε με τον εθνικισμό της κυβέρνησής μας και με το καταστατικό του ΝΑΤΟ που της επιτρέπει να συμπεριφέρεται ως αφεντικό.

Επίσης, σας καλούμε να συμβάλετε στην ενίσχυση των κινημάτων που έχουν προοδευτικές και αντιμιλιταριστικές αντιλήψεις και πρακτικές, γιατί αυτή είναι η μόνη αριστερή πολιτική.

Αναμένουμε την απάντησή σας.

AΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ - ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 210-3813928 (4-10 μ.μ.), Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια, Αθήνα, antinat_antimil@yahoo.gr, http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.com

23/06 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Εκδήλωση στα Γιάννενα: Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας, μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ

Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας,

μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ

Εκδήλωση – Συζήτηση

Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008, 7 μ.μ.

Ομιλητές/ριες:

Από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας:

Ίβιτσα ΑΝΤΕΣΚΙ (δημοσιογράφος),

Αναστάς ΒΑΝΓΓΕΛΗ (Πρωτοβουλία για την Απόσυρση των Μακεδονικών Στρατευμάτων από το Ιράκ «Δεν Πίνουμε Πετρέλαιο»)

Από την Ελλάδα:

Γιάννης ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ανένταχτος ΣΥ.ΡΙΖ.Α.),

Σίσσυ ΒΩΒΟΥ (Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία)

· ΕΠΕΙΔΗ θεωρούμε ότι η φιλία και η συνεργασία των βαλκανικών λαών και οι κοινοί τους αγώνες ενάντια στους τοπικούς εθνικισμούς και μιλιταρισμούς είναι η μοναδική εγγύηση για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη στα Βαλκάνια…

· ΕΠΕΙΔΗ απορρίπτουμε τόσο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό όσο και το ΝΑΤΟ που αξιοποιούν για τις επεμβάσεις τους τους τοπικούς εθνικιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή…

· ΕΠΕΙΔΗ είμαστε αντίθετοι με τον οικονομικό επεκτατισμό της «ισχυρής Ελλάδας», που υπερεκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους της γειτονικής χώρας καθώς και των υπόλοιπων βαλκανικών…

· ΕΠΕΙΔΗ μας εξοργίζει η αντιστροφή της πραγματικότητας, όπου η Ελλάδα απαιτεί να ονοματίσει όπως αυτή θέλει τη γειτονική μας χώρα κατηγορώντας την ταυτόχρονα για διαρκείς ανθελληνικές προκλήσεις…

· ΕΠΕΙΔΗ πρέπει να γίνει σεβαστό το δικαίωμα του γειτονικού λαού να αυτοπροσδιορίζεται, άρα να είναι σεβαστή η μακεδονική εθνική ταυτότητα, γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίζεται η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ γειτονικών λαών…

· ΕΠΕΙΔΗ οργιζόμαστε με την ευρύτατα διαδεδομένη και τελείως παρανοϊκή άρνηση της ύπαρξης της γλώσσας της γειτονικής χώρας…

· ΕΠΕΙΔΗ διεκδικούμε το δικαίωμα επιστροφής στην Ελλάδα των «Μακεδόνων στο γένος» πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου πολέμου…

· ΕΠΕΙΔΗ διεκδικούμε την αναγνώριση των δικαιωμάτων της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα…

· ΕΠΕΙΔΗ είναι γελοία, πρωτίστως για όσους τη χρησιμοποιούν, όλη αυτή η φλυαρία για «ψευτοκράτος», «ψευτογλώσσα», «ψευτοεκκλησία», «ψευτοαεροδρόμιο» κ.ο.κ…

· ΕΠΕΙΔΗ η Ελλάδα, παρότι κόπτεται για την ειρήνη, εξακολουθεί να επενδύει σε υπέρογκους πολεμικούς εξοπλισμούς, να στέλνει στρατεύματα σε ΝΑΤΟϊκές εκστρατείες από το Κόσοβο και το Αφγανιστάν ως το Ιράκ, να διώκει τους αντιρρησίες συνείδησης (καταδίκασε πρόσφατα τον Λάζαρο Πετρομελίδη σε τρία χρόνια φυλάκιση), να διατηρεί την υποχρεωτική στράτευση και να επιδιώκει τη στράτευση στα 18, εντείνοντας το μιλιταρισμό και τη στρατοκρατία…

· ΕΠΕΙΔΗ, τέλος, ζούμε σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση επιδιώκει να ξεχάσουμε την ακρίβεια, το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών, την προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και τα σκάνδαλα, κινδυνολογώντας για την «ασφάλεια» και την «εγκληματικότητα» σε βάρος των μεταναστών, των αποκλεισμένων και των γειτονικών λαών…

Οργανώνουμε αυτή την πολιτική εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης, σε συνέχεια του ταξιδιού στα Σκόπια στις 17 Μαΐου.

Χωρίς να πιστεύουμε ότι ο εθνικισμός αποτελεί… αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας, με επίγνωση της ύπαρξης εθνικισμού και στη γειτονική χώρα, αγωνιζόμαστε σε συνεργασία με συντρόφους και συντρόφισσες της «άλλης πλευράς» που παλεύουν ενάντια στο δικό τους εθνικισμό, για ένα κοινό κίνημα όχι μόνο κατά του εθνικισμού αλλά και του μιλιταρισμού.

Ενόψει της υπογραφής του Πρωτοκόλλου Ένταξης στο ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, μαζί με τις αντιμιλιταριστικές οργανώσεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας καταγγέλλουμε το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό και διεκδικούμε την αποχώρηση των χωρών μας από το ΝΑΤΟ και τη διάλυσή του.

ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:

antinat_antimil@yahoo.gr,

http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.com

23/06 SPEECH - YIANENA (english)

Speech in the public discussion of the Antinationalistic - Antimilitaristic Initiative in Yianena on 23/06/2008 "We are not threatened by the Republic of Macedonia - We are threatened by nationalism, militarism and NATO".

Anastas Vangeli

Initiative for the withdrawal of Macedonian troops from Iraq “We don’t drink oil”

Kalispera

Dobar den

Buna dzua

Before I go on with my speech, I would like to thank all of you for organizing this event, and punctuate the importance of maintaining this kind of activities in future.

As you’ve heard, I greeted you people here on three languages – I said Kalispera to honor the hosts and all the Greek people here; I said Dobar den to honor the Macedonians and for the Macedonian language to be heard; but I also said Buna dzua which is a Vlach greeting, thus honoring the Vlach people, that live both in Macedonia and Greece; and for I know, Janina is a place that many Vlachs originate from. It is said that, the Aromanian minority in Greece, just like the Macedonian and all the other minorities, has struggled because of the regime troughout the time, which I find unjust, and that’s why I insist that minority languages should be heard in all occassions, especially on public events like this one of ours. Minorities should be recognized and accepted and their rights should be provided equally, even some affirmative actions should be taken. I think that the solidarity with all the smaller communities that struggle expressing their cultural identity, is an important issue for all of us and a good gesture to start with.

Some could argue that it’s more of a liberal stance rather than left, but I come from a country that is as diverse as possible, and I don’t see any other way of how a healthy society can be brought up without all that variety of identities living together. The right of self-determination is the foundation of the civil identity; and i want to stress that it should be equally distributed to everyone, I stress, not just to the ethnic minorities: we have to solidirize with every discriminated individual or group of people because of their identity – LGBT, religious minorities, immigrants, refugees – it’s a broad topic, and an important milestone is achieving TOLERANCE.

So, the first thing is – abolish all the predjudices, stereotypes and values that are set by the mainstream. We are already opressed by the State and the capitalism – the first step is to stop opressing each other. One doesn’t have to be a linguist to find out that other languages exist. One doesn’t have to be historian to find out that some people share different myths and memories than others. One doesn’t have to be biologist to find out that there are differences among every human being on the planet. Life is too short to be obsessed with all those non-productive activities – “live, and let live” is a good proverb to be heard once in a while. We share this world, we live under the same sky and we breath the same air on both sides of the borders.

Following this last statement of mine, I would like to make a link with the dispute between the Churches from both countries because of the influence they have on the situation.

People in Macedonia have constantly been accusing the Greek Orthodox Church and its priests of being nationalistic etc. Yes, I’ve heard about that Anthimos guy, whose statements are beyond the verge of sanity. Yes, I can agree with the fact that he is a nationalist. But has someone actually heard what the Head of the Macedonian Orthodox Church, Stefan, said some time ago? He responded more than equally to his fellow Greek colleague, causing an euphoria of nationalistic sentiment at home, and at the same time, validating himself and the Church as being as nationalistic as the Greek one.

So where is the Christianity in the picture? I’m sure that the Greek Orthodox Church and the Macedonian Orthodox Church actually talk about the same God, the same Heaven, the same code of conduct and share the same values. Aren’t we all brothers and sisters in their rhetoric? Where are the tolerance and the compassion that are one of the basic Christian values? Yes, I am addressing a Christian critique to the institutions of Christianity. How Christian is accussing and pointing your finger at your fellow believers, just because they come from another country? There are some good points in the Bible, about turning the other cheek and forgiveness. I recommend to the religious leaders from both countries to start reading more of that kind of literature, rather than the colloquial and profane words of the cruel politicians.

And speaking of the cruel politicians, the first thing that immediately comes to my mind is the name dispute and the grotesques that happen all the time on that issue.

If we now start theoretizing on that topic, we will find ourselves in the middle of someone else’s problem. Because no one here has a problem with a name – everyone can call himself the way he wants to, and it’s a basic rule of communication. I can not understand the official Greek position on the issue. I don’t see the point at all, I don’t see the arguments, I don’t see the sober and rational thinking – all I see is blindness and nationalistic fever. It is sad that the Greek official policy is that sharp and offensive on a neighbour country; but it is also sad that lately, the Macedonian official policy, and the public opinion as well, are shifting towards the same category with the Greek attitude – the difference is the aiming at the opposite direction. And Macedonian people excuse themselves because they consider that they give proper answer to the Greek policy, but they are not aware that by acting as such, they are becoming what they despise – nationalists.

Nationalism is a very serious illness of a society; because it flirts with people’s feelings and inner doubts. It’s a game of fear, aggressiveness and dismantling the individual rational thinking; it’s a game that is based on the psychology of the masses, and the ability to manipulate with the facts.

That’s what the name dispute is about. It’s a clash over just one symbol, over something artificial, it’s a clash over just one WORD, a word in its most literal meaning. But, it has background. History. I would dare to say genocide. Totalitarian regimes. Fugitives. Stolen properties. Who knows? I prefer saying historical engineering instead of just history.

People go back in the ancient times because of that. People rearrange their lives because of that. People go out on the street because of that. People hate each other because of that. People are ultimately divided because of that. That’s what nationalism suggests.

For me, a true act of anti-nationalism is when a man stops living in the past and abolishes the collective reality and starts thinking of the well being of the very people around him including himself. Thus, a real act of anti-nationlism by me, would not be the deconstruction of the Greek position in the situation with Macedonia. You know better than me what the Greek politicians say and do. That’s your battle to fight and you have some serious work to do.

My anti-nationalism is a critique to the nationalism I see at home.

Some time ago, the nationalists used to call the map of all the three parts of Macedonia - “Great Macedonia” or “United Macedonia”. Now, they say, Great Macedonia’s borders are Egypt and India, and that the former is the “Real Macedonia”. What’s more scary is that people see it as something completely normal; that map can be bought as a souvenir; and it is even accepted in the pop culture as such. There were even some occasions when that map was included in a formal protocol.

The sad truth for the Macedonian nationalists in this case is the fact that in the modern history, a sovereign entity in those borders has never been established under the name of Macedonia. There is no legitimate right to even dream about uniting the three parts together. It’s even written in the Macedonian Constitution, about not having territorial aspirations. I don’t say all this to provoke the Macedonians or just to be politically correct towards the Greeks – it’s all about the rational thinking and being sober. Some say that Macedonians need to ask for revision of the Bucharest treaty from 1913, and that the Aegean and Pirin parts should be returned to Macedonia. I see no point in that; if someone should receive his territories back from that time, it is Turkey, because the Turks were in power here 100 years ago.

Another part of the authentic Macedonian nationalism is the Alexandrology. For me, many of the recent discoveries about the ancient Macedonian language and culture, and about Alexander himself are nothing more than the usual show on the Documentary channel. Some of them are even absurd and questionable. I don’t try to discredit them, but I see no point in abusing all those recent discoveries in the identity engineering. People are sensitive and get easily mobilized over their historical rights which can lead to tragic outcome.

And the center of the whole theory about the glorious past and the continuity etc, is Alexander himself. Renaming public objects, erecting monuments, a mass hysteria... and Alexander, was a military person. Alexander was the Commander of the strongest army of his time. And we know what the strongest armies do. They conquer people. They kill, enslave, torture people. Their leaders reshape the world. Some would say Alexander had humanistic ideals. Yes, Napoleon had the European dream. Hitler wanted a pure world, the purest world possible. George Bush is driven by his Christian intuition. The radical terrorists are driven by great ideals. Even the Allies in the World War 2 fought for world liberty and still did that horrible thing in Japan and Dresden.

There is a strong militaristic flavor added to the nationalistic hysteria in this region. The hero of our peoples [both the Macedonians and the Greeks] happens to be the biggest blood thirsty murderer of his era. Another example of the militaristic shadow of the nationalism is the fact that the climax of the name dispute happened because of Macedonia’s NATO-bid – it was a dispute over the membership in a military alliance that bombed innocent people in 1999, that occupied Afghanistan in 2001, and that its main purpose is stimulating the weapon production and trade. It’s a military alliance that has constantly been making the world worse and worse place to live in.

On the one hand, Greece’s biggest ally, Sarkozy, declared the strongest support in the name dispute during the visit which was intended for establishing the military cooperation between your country and France. On the other hand, Macedonia gained much of the support of its strongest ally, the US because of the alliance in the modern-day-Vietnam-like-war in Iraq.

So, while people fight whether Alexander was Greek or Macedonian, the taxes they pay are being constantly spent on American of French tanks [under the NATO standards], wages for the soldiers in missions in the Middle East, guns, ammunition and other resources necessary for winning the wars we are involved in.

This is the wake up call.

We have to unite in solidarity against the nationalistic and militaristic schizophrenia from both sides of the borders. One of the symptoms of nationalism is seing your own nation as a victim – NO! The only victim in this kind of situation are the humanists, the people that focus on reality and social problems. The political elites are not that antagonistic in the name and all other disputes – the Macedonian and the Greek government have a silent agreement that the disputes will never be closed. That’s the only way how Dora Bakoyanis and Antonio Milososki will remain our daily heroes, that’s the only way to keep people in the matrix, that’s the only way to keep on skipping the real problems – growing prices, social inequalities, intolerance. Believe me, for them it is much easier to point fingers and insult each other, thus stimulating nationalistic sentiments among the masses. They will do everything to escape from reality. And the reality is that, as I’ve heard, Greece is on the brink of a social revolution, and the Macedonian reality is growing prices, unemployment and colonisation known as foreign direct investments. We also have an emerging food and energy crisis, and we have so many environmental problems that can cause much more damage to our children than the name dispute. We need a general mutual platform, to transcend the absurd of the Nations, and start building a new world order, with a human face.

I am not satisfied with the situation and I will do whatever it takes to improve it. I came here to find allies. I hope you’ll stand by me.

Long live the freedom!

20/06 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΘΗΝΑ

"Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας, μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ" Πολιτική εκδήλωση – Αθήνα – Ε. Μ. Πολυτεχνείο – 20 Ιουνίου 2008

20/06 ΟΜΙΛΙΑ 3η - ΑΘΗΝΑ (ελληνικά)

Η τρίτη ομιλία στη κοινή δημόσια συζήτηση στην Αθήνα στις 20/06/2008

"Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας, μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ"

ΙΒΙΤΣΑ ΑΝΤΕΣΚΙ

δημοσιογράφος

Καταρχήν θα ήθελα να χαιρετήσω όλους τους παρόντες/ουσες και να ευχαριστήσω τους φίλους μας από την ελληνική πλευρά που τα οργάνωσαν όλα. Και όλο αυτό που έκαναν είχε αληθινά μεγάλη συνεισφορά σε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε εναντίον του μακεδονικού εθνικισμού και του μακεδονικού μιλιταρισμού.

Και όσον αφορά τον εθνικισμό, όπως είπε και ο προηγούμενος ομιλητής, αν στην Ελλάδα έχουμε μείωση της συνεισφοράς σε εθνικιστικές πρωτοβουλίες, στην Μακεδονία έχουμε δραστική αύξηση. Θα ήθελα να πω κάποια πράγματα για όλα αυτά.

Αυτοί που ήταν στα Σκόπια θυμούνται τον κύριο στο κοινό που συστήθηκε ως εθνικιστής και είπε ότι είναι πρόσφυγας από την γενοκτονία που έγινε στην Ελλάδα εναντίον των Μακεδόνων. Και είπε ότι είναι εθνικιστής και είναι περήφανος για αυτό. Μετά του έδωσα συλλυπητήρια για όσα υπέφερε, όμως του υπενθύμισα ένα πράγμα: ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε τον εθνικισμό με εθνικισμό, αλλά με αντιεθνικισμό. Και εμείς σήμερα αυτό κάνουμε: στο μίσος απαντάμε με ειλικρίνεια, στην παρεξήγηση με συνεργασία, και στην διχόνοια με αλληλεγγύη.

Όταν έπαιρνα βίζα στην ελληνική πρεσβεία πέρασα από τους ένοπλους αστυνομικούς που την φρουρούν και αναρωτήθηκα ποιο είναι το νόημα της παρουσίας των κάγκελων που περιορίζουν την πρόσβαση σε αυτή; Η απάντηση είναι απλή. Είναι πιθανή σοβαρή απειλή και υπάρχει όλο και μεγαλύτερο μίσος εναντίον των Ελλήνων και της Ελλάδας στην Μακεδονία και όλο και μεγαλύτερος αριθμός νέων μολύνονται από αυτό.

Ο μακεδονικός μύθος περί βασάνων που χρησιμοποιούν οι μακεδόνες εθνικιστές πολύ έξυπνα χρησιμοποιείται για να ρίξει λάδι στη φωτιά του μίσους, και αυτό πολύ συχνά χρησιμοποιείται ως υποστήριξη του εθνικισμού.

Επίσης υπάρχει άλλο ένα μεγάλο εθνικιστικό ψέμα που προσπαθούν να σπρώξουν και χρησιμοποιούν ως πηγή της θεωρίας τους οι εθνικιστές στη Μακεδονία. Κι αυτός είναι ο μύθος για το μέγεθος που προέρχεται κυρίως από την απογοήτευση λόγω της μη ισχύος σήμερα του κράτους μας και λόγω της απομόνωσης.

Το πρόβλημα είναι ότι το κόλλημα και η εμμονή με τον Μέγα Αλέξανδρο και με το αποκαλούμενο ένδοξο παρελθόν δεν είναι μόνο φυγή από την πραγματικότητα αλλά και μεταφορά στη φάση των πολιτικών δράσεων κάποιων κομμάτων στη Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Άλλο ζήτημα που δεν τίθεται καθόλου είναι τι είδωλα λατρεύουμε: αν πρέπει να λατρεύουμε έναν κατακτητή ή σφαγέα όπως ήταν ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας ή ένας αρχαίος Χίτλερ κι αν πρέπει να λατρεύουμε τους στρατιωτικούς ηγέτες που τους κάνουν μνημεία στα Σκόπια.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πολλά περισσότερα κρίσιμα προβλήματα από το παράλογο ζήτημα της ονομασίας και αυτό τίθεται πολύ παράλογα: Όταν θες να λύσεις κάποιο πρόβλημα, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να κάνεις σωστή διάγνωση του προβλήματος. Κατά τη γνώμη μου αυτό δεν συμβαίνει στην Μακεδονία.

Το αληθινό πρόβλημα που υπάρχει στη Μακεδονία είναι η κακή χρήση των διαφορετικών όψεων της ιστορίας και οι εδαφικές διεκδικήσεις που μερικές δομές στη Μακεδονία λένε δημόσια. Το ότι αυτή τη στιγμή, δεδομένης της κατάστασης, είναι μασκαρεμένες, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν.

Βασικά, δεν είναι εντελώς αβάσιμος ο ελληνικός φόβος: υπήρχαν σοβαρά πολικά κόμματα που έλεγαν ότι θα κάνουν συνέδριο στη Θεσσαλονίκη. Αν συνεχίσουν τα πράγματα έτσι μάλλον αντί για λύση θα δημιουργηθούν μεγαλύτερα προβλήματα. Όπως πάνε τα πράγματα είναι πολύ πιθανόν η Μακεδονία να το αλλάζει το όνομα, το οποίο θα δημιουργήσει επιπλέον απογοήτευση στους Μακεδόνες εθνικιστές και θα τους αφήσει μόνιμη ουλή. Και το ίδιο το όνομα θα γίνει μνημείο μίσους μεταξύ των δύο λαών.

Σας ευχαριστώ.

20/06 SPEECH 3rd - ATHENS (macedonian)

IVICA ANTENSKI

Најпрвин сакам да ги поздравам сите присутни и би сакал да им се заблагодарам на нашите другари од грчка страна кои беа ангажирани. И сето ова што го направија даде навистина голем придонес кон тоа што ние се обидуваме да го направиме против македонскиот национализам и македонскиот милитаризам.

А што се однесува до национализмот, како што кажа претходниот говорник, доколку во Грција имаме намалување на поддршката за националистичките иницијативи, во Македонија имаме драстично зголемување. Би сакал да кажам неколку работи околу сето тоа.

Тие што беа во Скопје се сеќаваат на господинот во публиката кој себеси се претстави како националист и кажа дека е бегалец од геноцидот што во Грција се извршил врз Македонците. А тој кажа дека е националист и дека поради тоа се гордее. Тогаш му изразив сочувство за страдањата, но го потсетив на едно нешто: дека национализмот не може да се победи со национализам туку со антинационализам. И ние денес токму тоа го правиме: на омразата и одговараме со искреност, на недоразбирањата со соработка и на поделеноста со солидарност.

Кога вадев виза во грчката амбасада поминав покрај наоружените полицајци кои што ја чуваат и си го поставив прашањето која е смислата на присуството на барикадите што го ограничуваат пристапот до неа? Одговорот е едноставен. Можна е сериозна закана и постои се поголема и поголема омраза кон Грците и Грција во Македонија и се поголем број на млади луѓе се загадуваат со тоа.

Македонскиот мит за страданието кој што го користат македонските националисти мошне вешто се користи за да се дотура масло на огнот на омразата и тоа често се користи како поддршка за национализмот.

Исто така има уште една голема национална лага која се обидуваат да ја протуркаат и ја користат како извор на своите тези националистите во Македонија. А тоа е митот за големината кој што произлегува најмногу од фрустрациите од моменталната немоќ на нашата држава и поради изолацијата.

Проблемот е што фиксацијата и опседнатоста со Александар Велики и со таканареченото славно минато не е само бегање од реалноста туку и преоѓање во фаза на полититичкото делување на одредени партии во Република Македонија.

Друго прашање кое што воопшто не се поставува е тоа какви идоли обожаваме: дали еден освојувач или касап какав што бил Александар Македонски или еден антички Хитлер треба да го обожаваме и дали војсководачите на кои им се прават споменици во Скопје треба да ги обожаваме.

Во моментов постојат многу посуштински проблеми од ирационалниот спор за името а тоа е многу ирационално поставувано. Кога сакаш да решиш некој проблем,прво што треба да направиш е да поставиш точна дијагноза на проблемот. По мое мислење тоа не се прави во Македонија.

Вистинскиот проблем што постои во Македонија е злоупотребата на различното гледање на историјата и територијалните претензии што одредени структури во Македонија јавно ги изнесуваат. Тоа што во моментов, со оглед на ситуацијата, се маскирани,не значи дека ги нема.

Впрочем, не е сосема неоснован грчкиот страв: имаше сериозни политички партии кои најавуваа оти ке прават конгрес во Солун. Ако продолжат вака да се одвиваат работите веројатно наместо решение ке се создадат поголеми проблеми. Како што одат работите многу е веројатно Македонија да го смени името што ке предизвика дополнителни фрустрации кај македонските националисти и ке им остави трајна лузна. И самото име ке стане споменик на омразата меѓу двата народа.

Ви благодарам.

20/06 SPEECH 5th - ATHENS (macedonian)

MITROV ALEKSANDAR

Здраво, мене ми припадна среќата да зборувам последен денес и многу сум среќен што останавте до крај. Не сме малце, многу сме тука, наша е одговорноста, наша е свеста, ние сме тиа што се осмелуваме да зборуваме за оние прашања што не мачат и во Македонија и во Грција.

Убаво е тука да има претставници, можеби има, од луѓето во власта во Република Македонија и Република Грција, да видат дека е лесно да се говори и за најгорливите прашања кога се поаѓа од хумано гледиште и кога не им се врти грб на вистината и на реалноста.

Значи ако вината за оваа ситуација на пораст на национализмот во двете земји и на меѓусебната омраза е во владите на нашите земји, тогаш одговорноста за нешто да смениме е на нас. Тие веруваат дека имаат свои интереси да ја држат ситуацијата ваква каква што е денеска или пак исполноваат интереси на некои поголеми сили кои ја креираат политиката во светот. Но нои сме убедени дека треба да се сакаме, а не да се мразиме.

Единствена сила во светот која може да донесе решение на овој спор за името и која може да ги убеди владите на двете земји да донесат заедничко решение е силата која стои зад администрацијата на Соединетите Американски Држави и НАТО, тоа е сплет на големи индустрии и капитал и тоа се вистинските наследници на Александар Македонски затоа што размислуваат освојувачки како него и сакаат да го наметнат своето мислење и својот начин на функционирање на сите краишта на светот.

Дека нашите општества и државите кои тие општества ги создаваат и кој потпаѓаат под еден термин наречен западна цивилизација се опшества кои се темелат на многу нечовечки и нелогични темели може да потврди фрустрацијата која сите ние денеска ја чувствуваме. Од тука често се прашувам што не тера денес како нормални луѓе да го одржуваме овој систем на социјални и економски односи кој што не прави толку несреќни. И секогаш кога размислувам доаѓам до едно единствено и многу просто решение, а тоа е стравот. Стравот од смртта е тој што не тера да веруваме и да бараме утеха во се што е површно и нелогично, да ја забораваме реалноста и да бараме компензација конзумирајќи различни средства кои не прават само понесреќни.

Затоа мислам дека треба свесно и одговорно да се соочиме со тоа дека животот ни е даден еден и единствен, тоа е природно, треба да го искористеме за убаво и за нас. На крајот на краиштата ние сме среќните сперматозоиди и треба да го посветиме животот во подобрувањето на животот на планетава за да создадеме подобри услови за нови и нови среќни сперматозоиди.

Денес го трошиме слободното време на секаков вид забава која ке не оттргне од размислувањето за суштинските прашања и сакаме да си го заматеме умот и свесно да функционираме во реалноста со одговорностите кои што ги имаме. Многу луѓе денеска работат за да немаат слободно време или пак заработоваат за да можат да ги задоволуваат своите измислени и страдалнички потреби.

Ајде да се ослободиме еднаш засекогаш од погрешните интерпретации на уживањето. Зарем веруваме дека оној кој поседува десет автомобили, десет куќи или оној кој има харем од десет љубовници е среќен и е задоволен од нивното конзумирање. Ништо не може да го задоволи човекот како што тоа може да го направи свесната и одговорна работа и посветеност кон себе и кон општото добро на заедницата. Ништо не може да се спореди со уживањето во социјална хармонија и природната поврзаност со судбината на планетава.

Кога ќе престанеме да се плашиме никаков национализам не ќе може да не заведе, никаква војска не ќе може да ја совлада вистината. Време е да го надминеме принципот на натпревар кој не дели на победници и губитници на индивидуално, групно, национално, расно ниво, затоа што на ниедно поле не постои фер натпревар и никогаш не победува најдобриот туку победува оној кој игра највалкано.

Затоа да го воспоставиме принципот на напредок при што ќе се делиме на понапредни и оние кои напредуваат. Ајде да ги надминеме парите како универзален критериум на човековата вредност, па да ја воспоставиме пособноста како мерило за споредување.

Можеби ова ви делува идеалистички, но ве потсетувам дека дури и процедуралнава демократија која денеска ја уживаме и во која живееме нуди инструменти со кои може да го смениме светот. Ако почнеме сега сите со свесна активност тогаш можеби нашите внуци ќе ги почувствуваат резултатите на нашата работа.

Па нека ни е со среќа и да живее слободниот ум.

Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας, μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αθήνα, 12/06/2008

Δεν μας απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας, μας απειλούν ο εθνικισμός, ο μιλιταρισμός και το ΝΑΤΟ

Πολιτική εκδήλωση– Αθήνα – Ε. Μ. Πολυτεχνείο – Κτίριο Γκίνη

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2008, 7 μ.μ.

Ομιλητές/ριες:

Από τη Δημοκρατία της Μακεδονίας: Ίβιτσα ΑΝΤΕΣΚΙ (δημοσιογράφος), Αλεξάνταρ ΜΙΤΡΟΒ (Πρωτοβουλία για την Απόσυρση των Μακεδονικών Στρατευμάτων από το Ιράκ «Δεν Πίνουμε Πετρέλαιο»)

Από την Ελλάδα: Νίκος ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Τερέζα ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗ

(Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία)

Τάσος ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (δημοσιογράφος - ιστορικός)

Συντονίζει η Αλεξία Τσούνη

· ΕΠΕΙΔΗ θεωρούμε ότι η φιλία και η συνεργασία των βαλκανικών λαών και οι κοινοί τους αγώνες ενάντια στους τοπικούς εθνικισμούς και μιλιταρισμούς είναι η μοναδική εγγύηση για ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη στα Βαλκάνια…

· ΕΠΕΙΔΗ απορρίπτουμε τόσο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό όσο και το ΝΑΤΟ που αξιοποιούν για τις επεμβάσεις τους τους τοπικούς εθνικιστικούς ανταγωνισμούς στην ευρύτερη περιοχή…

· ΕΠΕΙΔΗ είμαστε αντίθετοι με τον οικονομικό επεκτατισμό της «ισχυρής Ελλάδας», που υπερεκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους της γειτονικής χώρας καθώς και των υπόλοιπων βαλκανικών…

· ΕΠΕΙΔΗ μας εξοργίζει η αντιστροφή της πραγματικότητας, όπου η Ελλάδα απαιτεί να ονοματίσει όπως αυτή θέλει τη γειτονική μας χώρα κατηγορώντας την ταυτόχρονα για διαρκείς ανθελληνικές προκλήσεις…

· ΕΠΕΙΔΗ πρέπει να γίνει σεβαστό το δικαίωμα του γειτονικού λαού να αυτοπροσδιορίζεται, άρα να είναι σεβαστή η μακεδονική εθνική ταυτότητα, γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλίζεται η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ γειτονικών λαών…

· ΕΠΕΙΔΗ οργιζόμαστε με την ευρύτατα διαδεδομένη και τελείως παρανοϊκή άρνηση της ύπαρξης της γλώσσας της γειτονικής χώρας…

· ΕΠΕΙΔΗ διεκδικούμε το δικαίωμα επιστροφής στην Ελλάδα των «Μακεδόνων στο γένος» πολιτικών προσφύγων του εμφυλίου πολέμου…

· ΕΠΕΙΔΗ διεκδικούμε την αναγνώριση των δικαιωμάτων της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα…

· ΕΠΕΙΔΗ είναι γελοία, πρωτίστως για όσους τη χρησιμοποιούν, όλη αυτή η φλυαρία για «ψευτοκράτος», «ψευτογλώσσα», «ψευτοεκκλησία», «ψευτοαεροδρόμιο» κ.ο.κ…

· ΕΠΕΙΔΗ η Ελλάδα, παρότι κόπτεται για την ειρήνη, εξακολουθεί να επενδύει σε υπέρογκους πολεμικούς εξοπλισμούς, να στέλνει στρατεύματα σε ΝΑΤΟϊκές εκστρατείες από το Κόσοβο και το Αφγανιστάν ως το Ιράκ, να διώκει τους αντιρρησίες συνείδησης (καταδίκασε πρόσφατα τον Λάζαρο Πετρομελίδη σε τρία χρόνια φυλάκιση), να διατηρεί την υποχρεωτική στράτευση και να επιδιώκει τη στράτευση στα 18, εντείνοντας το μιλιταρισμό και τη στρατοκρατία…

· ΕΠΕΙΔΗ, τέλος, ζούμε σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση επιδιώκει να ξεχάσουμε την ακρίβεια, το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών, την προσπάθεια διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και τα σκάνδαλα, κινδυνολογώντας για την «ασφάλεια» και την «εγκληματικότητα» σε βάρος των μεταναστών, των αποκλεισμένων και των γειτονικών λαών…

Οργανώνουμε αυτή την πολιτική εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης, σε συνέχεια του ταξιδιού στα Σκόπια στις 17 Μαΐου.

Χωρίς να πιστεύουμε ότι ο εθνικισμός αποτελεί… αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας, με επίγνωση της ύπαρξης εθνικισμού και στη γειτονική χώρα, αγωνιζόμαστε σε συνεργασία με συντρόφους και συντρόφισσες της «άλλης πλευράς» που παλεύουν ενάντια στο δικό τους εθνικισμό, για ένα κοινό κίνημα όχι μόνο κατά του εθνικισμού αλλά και του μιλιταρισμού.

Ενόψει της υπογραφής του Πρωτοκόλλου Ένταξης στο ΝΑΤΟ τον Ιούλιο, μαζί με τις αντιμιλιταριστικές οργανώσεις της Δημοκρατίας της Μακεδονίας καταγγέλλουμε το ΝΑΤΟ και κάθε άλλο ιμπεριαλιστικό οργανισμό και διεκδικούμε την αποχώρηση των χωρών μας από το ΝΑΤΟ και τη διάλυσή του.

Στην εκδήλωση θα προβληθεί φιλμάκι από τις κοινές εκδηλώσεις της 17ης Μαΐου στα Σκόπια.

ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:

210-3813928 (4-10 μ.μ.), Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια, antinat_antimil@yahoo.gr,

http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.com

12/06 СООПШТЕНИЕ - АТИНА (македонски)

АНТИНАЦИОНАЛИСТИЧКА АНТИМИЛИТАРИСТИЧКА ИНИЦИЈАТИВА
СООПШТЕНИЕ – ПОКАНА

Атина, 12/06/2008
Не ни е закана Република Македонија, закана ни се национализмот, милитаризмот и НАТО
Политичка трибина – Атина – Технички Универзитет – Зграда Гини
Петок 20 Јуни 2008, 19:00 часот

Говорници:
Од Република Македонија: Ивица АНТЕСКИ (новинар),
Александар МИТРОВ (Иницијатива за Повлекување на Македонските Војници од Ирак “Не Пиеме Нафта”)
Од Грција: Никос ЈАНОПУЛОС, Тереза КЕФАЛОЈАНИ
(Антинационалистичка Антимилитаристичка Иницијатива)
Тасос Костопулос (новинар – историчар)
Модератор Алексија Цуни

· БИДЕЈЌИ сметаме дека пријателството и соработката на балканските народи и нивните заеднички борби против локалните национализми и милитаризми се единствена гаранција за мир и социјална правда на Балканот...
· БИДЕЈЌИ се спротивставуваме на економското освојување од “силната Грција” која ги злоупотребува работниците во соседната земја и во останатите балкански земји...
· БИДЕЈЌИ не прави бесни извртувањето на реалноста, каде што Грција бара од соседната земја да се нарекува како што таа сака, обвинувајќи ја истовремено за постојани антигрчки провокации...
· БИДЕЈЌИ треба да се почитува правото на соседниот народ на самоопределување, значи да се почитува македонскиот национален идентитет, затоа што само така може да се обезбеди заедничко живеење во мир помеѓу соседните народи...
· БИДЕЈЌИ не револтира се пошироко прифатеното и потполно параноично негирање на постоењето на јазикот на соседната земја...
· БИДЕЈЌИ бараме право на враќање во Грција на “Македонците по род” политички бегалци од граѓанската војна...
· БИДЕЈЌИ бараме да се признаат правата на македонското малцинство во Грција...
· БИДЕЈЌИ е смешно, примарно за тие што го употребуваат, сето тоа брборење за “таканаречена држава”, “таканаречен јазик”, “таканаречена црква”, “таканаречен аеродром” и сл...
· БИДЕЈЌИ Грција, иако се залага за мир, продолжува да вложува во огромни воени вооружувања, да испраќа војници во мисиите на НАТО,од Косово, па до Авганистан и Ирак, да ги гони приговарачите на совеста (Лазарос Петромелидис неодамна беше осуден на три години затвор), да ја зачувува задолжителната регрутација и да бара регрутација на 18 години за сите, интензивирајќи го милитаризмот и моќта на војската...
· БИДЕЈЌИ, за крај, живееме во една ситуација каде власта сака да не натера да ја заборавиме скапотијата, продажбата на јавните претпријатија, обидите за распад на државното образование и скандалите, зборувајќи за опасност по “безбедноста” и за “криминалот” на терет на емигрантите, на маргинализираните и на соседните народи...

Ја организираме оваа политичка трибина на меѓународна солидарност, како продолжение на настанот во Скопје на 17 Мај.

Без да веруваме дека национализмот претставува ексклузивна привилегија на Грција, свесни за постоењето на национализмот и во соседната земја, се бориме во соработка со пријателите и пријателките од “другата страна” кои се борат против нивниот национализам , за едно заедничко движење не само против национализмот,туку и милитаризмот.

Во пресрет на потпишувањето на Протоколот за членство во НАТО во Јули, заедно со антимилитаристички организации од Република Македонија, го осудуваме НАТО и секоја друга империјалистичка организација и бараме оддалечување на нашите земји од НАТО и негово распаѓање.

На трибината ќе биде прикажан краток филм од заедничките настани што се одржаа во Скопје на 17 Мај.

КОНТАКТ:
0030 2103813928 (16:00-22:00) Цамаду 13А, Ексархија, Атина, antinat_antimil@yahoo.gr, http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.com